بی شک والدین نقش بسزایی در بهبود لکنت زبان فرزندان دارند. چند
توصیه به والدین در این خصوص به شرح ذیل می باشد :
۱.
بپذیرید این اختلال در کودکان، بیماری است پس بروز لکنت زبان را
طبیعی تلقی نکنید چراکه به درمان نیاز دارد.
۲. زمانی که کودک قصد دارد خبر هیجانی را بیان کند، آرامش خود را حفط
نمایید و با صبوری او را تشویق به آرامش و بعد صحبت کنید.
۳. به هیچ‌وجه فرد مبتلا بهلکنت زبانرا مسخره نکنید و از هرگونه تقلید و تکرار نوع بیان او در هر شرایطی
بپرهیزید.
۴. اگر کودک در شروع یا ادامه کلام دچار لکنت شد، خیلی آرام کلمات صحیح
را برایش بیان کنید .
۵. اگر خودتان نیز دچار اضطراب میشوید،
حتما درصدد رفع آن باشید. در صورت نیاز برای دریافت درمان دارویی، به روانپزشک
مراجعه کنید.
۶. اگر کودکتان دچارلکنت زباناست، سعی کنید در خانه خیلی آرام و شمرده با او حرف بزنید حتی با
دیگر فرزندان و همسرتان.
۷. محیطی آرام و به دور از تنش در خانواده فراهم کنید.
8 .حتما از گفتاردرمانگر برای حل مشکل فرزندتان کمک بگیرید و به
توصیههای وی نیز عمل کنید. ایجاد هماهنگی میان گفتار و تنفس، افزایش مهارت واژه‌یابی
کودک، کاهش اضطراب و به دنبال آن افزایش اعتمادبه‌نفس از جمله راهکارهای درمان است
که به‌وسیله گفتاردرمانگر انجام می‌شود.
۱۰. متاسفانه بیشتر والدین از روانپزشکان میخواهند داروی آرام‌بخش برای
کودکشان تجویز کنند اما استفاده از آرامبخشها اگرچه در درمان بزرگسالان مفید است
اما در کودکان معمولا موثر نیست و کمک چندانی در روند درمان کودک نخواهد داشت.
۱۱. فراموش نکنید این بیماری قابل درمان است و به کودک هم مرتب این
موضوع را تاکید کنید که شرایطش نسبت به قبل رو به بهبود است و خواهد بود.
