رشته ساخت و تولید، از رشته های بسیار مهم در صنعتهای مختلف مانند خودروسازی و مباحث نظامی و … می باشد. دانشجویان ساخت و تولید علاوه به تسلط بر مسائل مکانیکی، به خصوص مسائل مکانیک جامدات، باید اشراف کامل به فرآیند های ساخت و تولید از قبیل ماشینکاری، ریخته گری، آهنگری و … و همچنین مواد و عملیات حرارتی آن ها، به خصوص انواع فولادها، آشنایی داشته باشند. در این رشته باید خلاقیت طراحی، توانایی ساخت و انتخاب بهینه ترین روش ساخت را داشته باشند. یکی از نکات جالب در مورد ساخت و تولید، ارتباط نزدیک این رشته با مهندسی مواد و متالوژی، می باشد.
در ابتدا مختصری درباره گرایش هوافضا توضیح داده خواهد شد و سپس در مورد محورهای اصلی رشته و جزئیات آنها پرداخته می شود. در انتها به پایگاه های اطلاعاتی مربوط به رشته و قسمت های مختلف انجام پایان نامه هوافضا اشاره خواهد شد.در سالهای اخیر با پیشرفت تکنولوژی هوافضایی، از جمله موشک ها، ماهواره ها و هواپیماها، رشته هوافضا اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. مهندسی هوافضا را شاید بتوان از نقطه نظر تنوع موضوعات تحت پوشش، یکی از جامع‌ترین رشته های مهندسی به شمار آورد. بودجه‌های کلان نظامی و غیرنظامی که صرف این رشته می‌شود زمینه‌های پیشرفت و جهش در دیگر رشته‌های دانش و مهندسی را فراهم ساخته‌است. بند 10 سند چشمانداز 20 ساله جمهوری اسلامی ایران و همچنین بندهای 28 و 38 سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری بر اولویت دادن و کسب و توسعه فناوری فضایی تاکید کرده است که این نشان از اهمیت این رشته می باشد. این رشته مهندسی دانشی راهبردی است که در آن از دانشهای دیگر مانند مکانیک، متالورژی، علوم رایانه، مهندسی عمران و الکترونیک بهره‌گیری می‌شود.
اگر بخواهید یک مدرک در رشته مهندسی عمران دریافت کنید، باید بدانید که مهندسان عمران، ساخت، نگهداری و بهبود کیفیت زندگی جوامع را دنبال می‌کنند. پلها، سدها، جاده ها یا تونل و …، همگی حاصل دانش و تجربه مهندسان عمران هستند که طراحی، ساخت و مدیریت کل پروژه را از توسعه تا ارزیابی انجام می‌دهند.
دانش و تجربه فارغ التحصیلان مهندسی عمران پشت تمام بزرگترین و ضروری ترین ساختارهایی هستند که ما را احاطه کرده اند، همچون ساختمان‌ها، شبکه‌های حمل و نقل، انرژی و آب و …، بنابراین این رشته یک تخصص حیاتی برای هر جامعه ای است.
هدف مهندسی عمران طراحی حرفه‌ای و توسعه پروژه های زیربنایی است که می‌تواند در مقیاس وسیع، مانند توسعه سیستم‌های حمل و نقل در سراسر کشور و یا شبکه‌های تامین آب، و یا در مقیاس کوچکتر، مانند توسعه جاده‌ها یا ساختمان‌های شخصی باشد. تمام جنبه‌های ساخت یک سازه تحت مجوز یک مهندس عمران قرار می‌گیرند. این امر می‌تواند شامل برنامه‌ریزی، طراحی، بودجه بندی، نظارت، مدیریت ساخت و ساز و تجزیه و تحلیل باشد، و اغلب پروژه های مهندسی عمران شامل ترکیبی از تمام این عناصر است.
